Publicacións

MESTRE REPRESALIADO EN DIMO: DON VÍCTOR TOURIÑO LÓPEZ

Imaxe
  Don Víctor Touriño López foi un docente que deu clases no colexio de Tarrío (Dimo).   Don Víctor Touriño López OBXECTIVO Precisase información deste home no seu paso por Catoira   da súa chegada, anécdotas, historias, o día que deixou de dar clases pola sanción en 1936, fotografías, ... calquera información é útil. INFORMACIÓN ATA AGORA VIDA E DECESO Don Víctor naceu en Santiago de Compostela o 13 de novembro de 1989, os seus pais Cándido e Dolores eran xornaleiros residentes na rúa de San Pedro, acreditan dita paternidade no certificado de nacemento sito no seu expediente e faleceu en Santiago de Compostela o 8 de abril de 1955. Falecemento ENSINANZA EN CATOIRA O mestre deu clases no período 1926/1936 ata que foi represaliado e suspendido de emprego polo réxime, posteriormente foi desterrado a Burgos en 1940. O home rematou na Guarda en 1951 ata a súa xubilación. Escola de Dimo. www.obaixoulla.gal ANO 1936 No ano 1936 iniciouse o Alzamento Nacional do goberno franquista

SAN ANTONIO DE CATOIRA, UN SANTO PASADO POR AUGA

Imaxe
  San Antonio de Catoira é un santo pasado por… auga! Catoira é un lugar que ten o tempo estable, sen embargo, cando as condicións climatolóxicas son un pouco adversas a veciñanza fai peticións ó santo San Antonio de Catoira. PRIMAVERA DO 1954 Conta os maiores que os primeiros meses do ano 1954 foi pasada por auga, non paraba de chover! Chovía tanto que os ríos desbordaban ata os camiños, os regatos convertíanse en ríos, as fontes desaparecían, … chegou un momento que ata esquecías da cor do sol. Chovía pola mañá, chovía pola tarde e chovía pola noite, todos os días. A veciñanza da parroquia de Catoira todos os domingos rezaban a San Antonio para que parara de chover, entregaban ofrendas (velas, cartos, flores [as poucas que non afogaban],...) e non había maneira, seguía chovendo cada semana con máis forza, un podía pensar que o San Antonio deleitaba cá atención. Igrexa de San Antonio de Catoira Un domingo toda a veciñanza achegouse á igrexa para, desta vez, rezar con máis fo

PETRÓGLIFO DA SERPE E MONTE FONTEBECHA. CATOIRA.

Imaxe
O petróglifo da Serpe e Monte Fontebecha teñen relación no 1 de maio  (día da exaltación á primavera e Beltaine no calendario celta).   O PETRÓGLIFO DA SERPE Son varias as testemuñas que din que pola zoa dos Muíños de Vento de Catoira (por onde subían as vacas a pastar) hai unha pedra cun gravado dunha serpe. Esta pedra é plana e horizontal có gravado da serpe ben marcado. Este petróglifo conta cunha lenda que indica que si unha persoa ou neno pequeno ten pesadelos só teñen que tumbarse na pedra cá orella apoiada na cabeza da serpe. Cando o pesadelo achegase a serpe silba (Shhhh, shhhhh,... ) e o pesadelo alonxase. Este petróglifo está desaparecido, aínda que atopouse unha pedra que pode ser a que se refire a lenda non ten as características buscadas: está inclinada e non ten o gravado dunha serpe, un corte da mesma pedra pode indicar a siluleta deste animal pero descartouse xa que é un corte natural.   MONTE FONTEBECHA https://onosopatrimonio.blogspot.com/2011/07/castros-d

A RODA DE CATOIRA

Imaxe
  A RODA DE CATOIRA A historia dunha roda na que unha pequena mostra viaxou a Alemania para averiguar que data do 1720 a .C.  Un segundo "vistazo" asombrou a opinión profesional e pública. ANTECEDENTES O 2 de marzo de 1965 no leito do río Ulla, atopouse unha roda, fronte a un serradoiro nun lugar chamado “O Regueiro” a 100 metros das Torres de Oeste, un pouco hacia a beira dereita, enterrada por dous metros de área e que na baixamar ten enriba de si un metro de auga. LUGAR DO ACHADO Foi descuberta por Don Jesús Rodríguez, fillo de Don Emilio Rodríguez Rañó, veciños de Catoira e areéiros de profesión, sendo ademais propietarios do Bar “Casa Emilio” de Catoira. A roda foi levada á casa de dito señor, e estivo alí ata que chegou ós oídos de Joaquín María Perfecto Lorenzo Fernández, grazas ó poeta e arqueólogo Don Luis Bouza Brey e Trillo. Joaquín María Perfecto Lorenzo Fernández Don Luis Brouza Brey e Trillo. Nun principio a roda parecía fosilizada e mostrando os presentes gran

FELIZ ANINOVO 2024.

 

BOAS FESTAS 2023

Imaxe
DESCUBRINDO A HISTORIA DE CATOIRA DESEXAVOS BOAS FESTAS!! 

OS CASCOS CON CORNOS DA ROMERÍA VIKINGA DE CATOIRA

Imaxe
A tradicción local dos cascos con cornos, da Vikinga de Catoira,  loita por manterse. "Acabou o día, acabou a romería", e mentras vai caendo o sol no solpor reflexionemos nesta Vikinga que cumple 63 anos e que os vikingos veteranos reivindican con máis forza os cascos con cornos e cuia frase todos coindiciden: "mentras se poida seguirei cada Vikinga có meu casco con cornos". Que os vikingos do norte de Europa non levaban cascos con cornos sabese dende hai moito tempo pero tamén sabese que os vikingos de Catoira os levan grazas a unha tradicción que comenzou nos anos 60 e mantense a pesar de que a serie vikinga "Vikings: Valhalla" fixo estragos cando optouse por peiteados profesionais de trenzas e moitos estudiosos do tema insisten en que se a Vikinga quere ter rigor histórico debese evitar o seu uso. Pero,... quén dixo que a Vikinga de Catoira busca rigor histórico? Dende cando decidiuse deixar as tradiccións locais dun lado para perder a identidade dun co