BO NADAL e PRÓSPERO ANINOVO 2023

-


DESCUBRINDO A HISTORIA DE CATOIRA desexa unhas boas festas acompañados dos vosos seres queridos con incontables historias para compartir.

 

Comentarios

Publicar un comentario

Publicacións populares deste blog

O Vikingo Moncho Bouzón, 50 anos batallando.

-
Imaxe
  Moncho Bouzón celebra o seu Desembarco Vikingo nº 50. Moncho Bouzón.  Faro de Vigo / Gustavo Santos. ENTREVISTA: DC (Descubrindo Catoira). MB (Moncho Bouzón). DC: Como empezaches na Vikinga? MB: Foi en 1974 un mes antes de cumprir os 15 anos, coincidiu que días antes da Vikinga tiña por costume ir á CEDONOSA e ver como pintaban os escudos, elixían os cornos para beber, as lanzas, ... e como aínda era moi xoven (14 anos) non podía ir.  Eu levábame ben ca familia e sobre todo cós fillos de Serafín, o xerente, xa que tanto a familia Serafín como a nosa "Os Calderillas" tiñamos moi boa relación. Eu aquel ano pedinlle ó meu irmá Manolito si podía ir no barco, entón él falou cós responsables da tripulación e ó levarme ben cós fillos pois leváronme.  Moncho Bouzón (esquerda) có seu irmá Manolito. Ó ano seguinte traballa xa na CEDONOSA e gañeime o dereito a ir. DC: Que sintes ó ser VIKINGO? MB: Ser VIKINGO e sentir parte da historia. Moncho Bouzón, no c...
Ler máis

O EXÉRCITO FRANCÉS DE NAPOLEÓN BONAPARTE EN CATOIRA

-
Imaxe
Toma da Porta da Gamba durante a Reconquista de Vigo . Nos primeiros meses de 1809 as tropas de Napoleón   Bonaparte saquearon as parroquias de Catoira asasinando a máis de 20 veciños dos que non debemos esquecelos por formar parte dun feito histórico en Galiza “a expulsión do exército francés polo pobo galego”. Comezo honrando ás nosas veciñas e ós nosos veciños que loitaron e non poideron fuxir desta barbarie, moitos deles de idade avanzada. Loitaron como valentes por defender a terra da que naceron, contribuíndo así a entrar na historia na que obrigaron ós xefes da guerrilla francesa a dispersar as súas forzas.   Por eles, van esta publicación. Sit ei terra levis. ANTECEDENTES O exército francés có pretexto de atravesar a Península para dirixirse a Portugal, aproveitou a ocasión para ocupar España. Os franceses ían disolver o reino de Portugal, un baluarte (fortificación militar) que Inglaterra dispuña no sur de Europa. Carlos IV, despois do Motín de Aranjuez, decid...
Ler máis

ROSALÍA DE CASTRO E AS TORRES DE OESTE, CATOIRA.

-
Imaxe
Qué terá As Torres que conquistou o corazón da gran literaria do SXIX? O mar exercía fascinación sobre Rosalía i escribiu un poema de As Torres, Catoira. En «As viúvas dos vivos e as viúvas dos mortos», do quinto libro de Follas Novas, atopamos o relato dunha muller que arroxase ó mar no lugar de As «Torres de Oeste». Un mariñeiro sálvaa, pero o comentario final parece reproducir reflexións de Rosalía: Non vaiades nunca, eu vo-lo aconsello, ás Torres de Oeste co corazón negro. Unha muller perseguida polas sombras e a pena cede á tentación de se botar ao río na procura de morte e descanso. Citadas en diferentes ocasións, as torres son testemuñas sombrías da súa caída: «¡Ou Torres d´Oeste! / Tan soyas e mudas / C’a vos’ atentaches / A miña tristura /Ninguén triste vaya / Cabo de vos nunca» [...] «Non vayades nunca, / Eu vo-lo aconsello, / Ás Torres dÓeste / C’ocorazón negro». Velaquí o poemario completo. As Torres de Oeste A iaugua corría polo seu camiño, i eu iba ó pe dela preto dos La...
Ler máis