TANXUNGUEIRAS EN CATOIRA. DIMO

-

 


Nunha zoa da parroquia de Dimo existe o topónimo de A Tanxugueira.

Extracto do libro “Toponimia de Catoira” de Gonzalo Navaza.
“Teixugos e outros zootopónimos.
Recibe o nome de A Tanxugueira unha zoa de arboredo da parroquia de Dimo, onde hai tamén As Tanxugueiras Grandes, As Tanxugueiras Pequenas, As Tanxugueiras da Eira e mais As Tanxugueiras da Chan. Estas formas son alteradas dun oixinario Teixugueira, zootopónimo común en Galicia que designa lugares onde hai presenza ou abudancia de teixugos (Meles meles) ou os tobos onde habitan estes animais.
Podemos identificar eses topónimos actuáis de Dimo cos que figuran no Catrasto de Ensenada correspondente a esa parroquia como Cerradas de Teijueiras e Teijueiriñas, se ben non dispomos de información que permita saber se a grafía Teijueiras representa un Teixugueiras da fala ou se nesta convivían dúas denominacións alternativas: Teixoeiras (derivado de TAXONE ´teixugo’, coma o español tejón) e Teixugueiras (este si derivado de teixugo). O Catrasto de Ensenada recolle na parroquia de Catoira unhas propiedades situadas nos lugares chamados Agro dos Teixugos e Agro de Tras dos Teixugos).”
Mapa

Teixugo

Comentarios

Publicar un comentario

Publicacións populares deste blog

O EXÉRCITO FRANCÉS DE NAPOLEÓN BONAPARTE EN CATOIRA

-
Imaxe
Toma da Porta da Gamba durante a Reconquista de Vigo . Nos primeiros meses de 1809 as tropas de Napoleón   Bonaparte saquearon as parroquias de Catoira asasinando a máis de 20 veciños dos que non debemos esquecelos por formar parte dun feito histórico en Galiza “a expulsión do exército francés polo pobo galego”. Comezo honrando ás nosas veciñas e ós nosos veciños que loitaron e non poideron fuxir desta barbarie, moitos deles de idade avanzada. Loitaron como valentes por defender a terra da que naceron, contribuíndo así a entrar na historia na que obrigaron ós xefes da guerrilla francesa a dispersar as súas forzas.   Por eles, van esta publicación. Sit ei terra levis. ANTECEDENTES O exército francés có pretexto de atravesar a Península para dirixirse a Portugal, aproveitou a ocasión para ocupar España. Os franceses ían disolver o reino de Portugal, un baluarte (fortificación militar) que Inglaterra dispuña no sur de Europa. Carlos IV, despois do Motín de Aranjuez, decid...
Ler máis

ROSALÍA DE CASTRO E AS TORRES DE OESTE, CATOIRA.

-
Imaxe
Qué terá As Torres que conquistou o corazón da gran literaria do SXIX? O mar exercía fascinación sobre Rosalía i escribiu un poema de As Torres, Catoira. En «As viúvas dos vivos e as viúvas dos mortos», do quinto libro de Follas Novas, atopamos o relato dunha muller que arroxase ó mar no lugar de As «Torres de Oeste». Un mariñeiro sálvaa, pero o comentario final parece reproducir reflexións de Rosalía: Non vaiades nunca, eu vo-lo aconsello, ás Torres de Oeste co corazón negro. Unha muller perseguida polas sombras e a pena cede á tentación de se botar ao río na procura de morte e descanso. Citadas en diferentes ocasións, as torres son testemuñas sombrías da súa caída: «¡Ou Torres d´Oeste! / Tan soyas e mudas / C’a vos’ atentaches / A miña tristura /Ninguén triste vaya / Cabo de vos nunca» [...] «Non vayades nunca, / Eu vo-lo aconsello, / Ás Torres dÓeste / C’ocorazón negro». Velaquí o poemario completo. As Torres de Oeste A iaugua corría polo seu camiño, i eu iba ó pe dela preto dos La...
Ler máis

A MOZA XITANA DE CATOIRA

-
Imaxe
  A XITANA DOMINICA Esta tenra e romántica historia aconteceu no ano 1945 na parroquia de San Miguel de Catoira. Había unha moza xitana moi fermosa de só 19 anos de idade e da que os mozos da comarca estaban prendidos. Esta preciosidade chamábase Domenica Borja Ferraquela.  A súa familia era itinerante, vivían en carros tirados por animais e soían asentarse durante uns días pola traseira de Mesón A Rúa. En verde onde asentabase, en azul onde o actual Concello.   Voo Americano 1956-1957. Eran moi coñecidos e cando viñan estaban moi asentados e mantiñan moi boa relación coa xente de Catoira. A todo isto Domenica namorouse dun paio e quería casar con el pero o pai da xitana non consentiu esta xuntanza de ningún xesto. Domenica apurou a situación todo o que puido e tentou convencer ao pai de todas as maneiras posibles. Non o conseguiu. Algunha versión fala de que o mozo era tamén xitano e o motivo da tristura da mociña foi que aquel rapaz a abandonara.  Antiga Taberna da...
Ler máis